In ’n wêreld waar daar slegs twee is, en die dae een na die ander soos waaisandduine verander, beteken tyd niks. Die sand syfer deur die uurglas, maar tog blyk dit dat dit elke keer by die laaste korrel omswaai. Nooit vol nie. Nooit leeg nie. Die oomblik word met iets gevul. Tik, tik, tik, tik. Skielik, ’n verandering. ’n Bom. Gedwonge konfrontasie met hul sterflikheid. Wat kan ’n mens doen as jy midde-in die verwoesting staan? Sterf? Of droom? ’n Absurdeteater-ervaring wat ’n unieke blik werp op sterflikheid, verbintenisse en bowenal wat dit beteken om mens te wees.